دینامیک میان کنش اسپرم گوسفند با پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی در انتقال ژن به واسطه اسپرم

مطالعات قابلیت اسپرم برای انتقال ژن خارجی به تخم را ثابت کرده است. گزارش‌های مربوط به اثرات زمان گرمخانه­گذاری و میزان DNA بر میزان جذب و پارامترهای اسپرم متفاوت و گاه متناقض بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر زمان گرمخانه­گذاری اسپرم گوسفند با DNA خارجی و مقدار این DNA بر سرعت، میزان جذب و تحرک اسپرم و مقایسه اسپرم انزالی و اپیدیدیمی از این نظر بود. برای این منظور اسپرم انزالی (4N=) و اپیدیدیمی (6N=) با مدت‌زمان متفاوت(15 تا 90 دقیقه) و مقادیر متفاوت با پلاسمید pEGFPN حامل ژن لیزوزیم انسانی(5 تا 500 نانوگرم/106 اسپرم/25 میکرولیتر) گرمخانه­گذاری شده و میزان ورود پلاسمید به اسپرم و تحرک اسپرم‌ها ارزیابی گردید.  نتایج نشان داد که  تا  متوسط 33/65 درصد اسپرم‌ها توانستند  پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی را جذب کنند. افزایش میزان DNA خارجی و زمان انکوباسیون به‌خصوص تا 60 دقیقه باعث افزایش مقدار DNA جذب‌شده توسط اسپرم و افزایش اسپرم‌های حاوی DNA خارجی ‌شد اگرچه بیشترین سرعت جذب در 15 دقیقه اول رخ داد. به نظر می‌رسد  هرچه مقدار DNA خارجی بیشتر باشد سرعت جذب بیشتر و زمان رسیدن به حداکثر تعداد اسپرم‌های دارای جذب کوتاه‌تر باشد. کاهش اندکی در تحرک تام و پیش‌رونده اسپرم‌های گروه تیمار با گروه شاهد به‌استثنای 5 دقیقه انکوباسیون مشاهده شد. هیچ اسپرم متحرکی که دارای جذب DNA در ناحیه پشت آکروزوم باشد مشاهده نشد. به نظر می‌رسد گرمخانه‌گذاری اسپرم با مقادیر متوسط(20تا200 نانوگرم) DNA خارجی بیش از 30 دقیقه و در مقادیر کم(5 نانوگرم) بیش از 60 دقیقه لازم نباشد.